Ποιο είναι το κλειδί για να μπεις στο διαλογισμό.

Ο πρωινός δια­λογισμός είναι το πρώτο πράγμα που συμβαίνει μετά το ξύπνημά σου. Ο βραδινός διαλογισμός είναι το τελευ­ταίο πράγμα που συμβαίνει πριν πας για ύπνο.
Στον πρωινό διαλογισμό, κάθεσαι. Η ζωή ξυπνάει το πρωί, ανεβαίνει, οπότε βοηθάει το να διαλογίζεσαι κα­θιστός. Ο βραδινός διαλογισμός όμως πρέπει να γίνεται όταν είσαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι, πριν πας για ύπνο. Μετά το διαλογισμό, απλώς πήγαινε για ύπνο σιωπηλά. Αυτό είναι το τελευταίο πράγμα της μέρας. 

Αν μπεις σωστά σε κατάσταση διαλογισμού πριν πας για ύπνο, μεταμορφώνεται ολόκληρος ο ύπνος. Ολό­κληρος ο ύπνος μπορεί να γίνει διαλογισμός, επειδή ο ύπνος έχει συγκεκριμένους κανόνες. Ο πρώτος κα­νόνας είναι ότι η τελευταία σκέψη της νύχτας θα γίνει η κεντρική σκέψη του ύπνου σου και θα είναι η πρώτη σκέψη σου, όταν ξυπνήσεις το πρωί.

Αν το βράδυ έχεις πάει για ύπνο με θυμό, τότε στη δι­άρκεια της νύχτας, ο ύπνος και τα όνειρά σου θα είναι γεμάτα Θυμό. Κι όταν ξυπνήσεις το πρωί, θα βρεις ότι. η τελευταία σου αίσθηση και η πρώτη σου σκέψη θα είναι γεμάτη θυμό. Οτιδήποτε παίρνουμε στον ύπνο μαζί μας το βράδυ, μένει μαζί μας όλη νύχτα.

Γι’ αυτό λέω ότι αν χρειάζεσαι να κουβαλάς κάτι στον ύπνο σου, τότε είναι προτιμότερο να παίρνεις μαζί σου το διαλογισμό, ώστε ολόκληρος ο ύπνος να περιστρέ­φεται γύρω από το διαλογισμό, γύρω από τη γαλήνη του.

Σιγά - σιγά, μέσα σε λίγες μέρες, θα βρεις ότι τα όνει­ρα έχουν εξαφανιστεί, ότι ο ύπνος σου γίνεται σαν βα­θύ ποτάμι. Κι όταν ξυπνάς το πρωί από βαθύ ύπνο - βαθύς από αυτό το βραδινό διαλογισμό - οι πρώτες σου σκέψεις θα είναι ειρηνικές, γαλήνιες, γεμάτες ευδαιμο­νία και αγάπη. Έτσι, το πρωινό ταξίδι πρέπει να αρχίζει με τον πρωινό διαλογισμό και το βραδινό ταξίδι πρέπει να αρχίζει με το βραδινό διαλογισμό.

Ο βραδινός διαλογισμός πρέπει να γίνεται ενώ είσαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι σου. Θα κάνουμε εδώ το πεί­ραμα. Κι αφού έχεις ξαπλώσει, πρέπει να κάνεις τρία πράγ­ματα. 

Το πρώτο είναι ότι το σώμα πρέπει να είναι εν­τελώς χαλαρό, σαν να μην υπήρχε ζωή μέσα του —τό­σο χαλαρό, χωρίς ζωή μέσα στο σώμα. Και για τρία λεπτά ο νους σου πρέπει να νιώσει ότι το σώμα είναι χαλαρό, πιο χαλαρό, πιο χαλαρό... επειδή οτιδήποτε νιώθει ο νους, θα το ακολουθήσει και το σώμα.

Το σώμα είναι απλώς ο υπηρέτης. Το σώμα εκφράζει με πράξη οτιδήποτε νιώθουμε. Αν νιώθεις θυμό, το σώ­μα σηκώνει μια πέτρα και την πετάει. Αν νιώθεις αγά­πη, το σώμα αγκαλιάζει κάποιον. Οτιδήποτε θέλεις να είσαι, οτιδήποτε θέλεις να κάνεις, όταν η σκέψη εμφα­νίζεται στο νου, το σώμα τη μετατρέπει σε πράξη.

Κάθε μέρα βλέπουμε το θαύμα του σώματος, να μεταμορφώνει τη σκέψη σε πράξη.

Ποτέ δεν σκεφτόμαστε να χαλαρώσουμε, αλλιώς το σώμα θα το έκανε κι αυτό. Το σώμα μπορεί να χαλαρώ­σει τόσο πολύ, που να μην ξέρεις αν υπάρχεις ή όχι, αυτό όμως συμβαίνει μόνο όταν έχεις κάνει αυτό το πεί­ραμα για λίγο. Για τρία λεπτά, νιώθε πως είσαι χαλα­ρός.

Τώρα θα δώσω οδηγίες, ώστε να έρθεις να βιώσεις αυ­τή την αίσθηση. Όταν δώσω την οδηγία ότι το σώμα χα­λαρώνει, τότε θα νιώσεις ότι το σώμα είναι χαλαρό, πιο χαλαρό, πιo χαλαρό... Το σώμα θα χαλαρώσει.

Καθώς χαλαρώνει το σώμα, θα ηρεμήσει η αναπνοή. 
Ηρεμία δεν σημαίνει ότι η αναπνοή θα σταματήσει, γίνε­ται όμως αργή, ήρεμη και βαθιά. Τότε, για τρία λεπτά πρέπει να νιώσεις ότι η αναπνοή σου γίνεται ήρεμη και πιο ήρεμη και πιo ήρεμη... Η αναπνοή χαλαρώνει... 
Τό­τε, χαλαρώνει επίσης και ηρεμεί και ο νους.

Όταν χαλαρώνει το σώμα, ηρεμεί και η αναπνοή. Όταν ηρεμεί η αναπνοή, τότε σωπαίνει αυτόματα ο νους. Τα τρία αυτά συνδέονται.

Έτσι, πρώτα θα νιώσουμε ότι χαλαρώνει το σώμα. Αυτό θα ηρεμήσει την αναπνοή. Ύστερα θα νιώσουμε ότι χαλαρώνει η αναπνοή. Αυτό κάνει το νου σιωπηλό.

Και τότε θα δώσω μια τρίτη οδηγία, ότι τώρα ο νους γίνεται σιωπηλός και άδειος. Μ’ αυτόν τον τρόπο, α­κολουθώντας κάθε μία από αυτές τις τρεις οδηγίες για λίγο, όταν πω ότι τώρα ο νους έχει γίνει εντελώς σιω­πηλός, τότε, για δέκα λεπτά θα ξαπλώσεις.

Θα ακούσεις το κλάμα ενός πουλιού, θα ακούσεις το γάβγισμα ενός σκύλου και πολλούς άλλους ήχους. Α­πλώς άκου σιωπηλά. Είναι σαν να υπάρχει ένα άδειο δωμάτιο και ο ήχος μπαίνει μέσα, αντηχεί και φεύγει. Εσύ δεν πρέπει να σκέφτεσαι τίποτα γι' αυτούς τους ήχους - γιατί άραγε να γαβγίζει ο σκύλος - επειδή εσύ δεν έχεις καμία σχέση με το σκύλο.

Δεν υπάρχει κανένας λόγος για σένα να σκέφτεσαι για ποιο λόγο γαβγίζει ο σκύλος ή γιατί αυτός ο ηλίθιος σκύλος σε ενοχλεί τώρα που διαλογίζεσαι. Όχι, εσύ δεν έχεις καμία σχέση με το σκύλο. Ο σκύλος δεν ξέρει ότι κάνεις διαλογισμό, δεν έχει ιδέα, είναι απολύτως αθώος. Εκείνος απλώς κάνει τη δουλειά του. Δεν έχει καμία σχέση μαζί σου.

Εκείνος απλώς γαβγίζει, οπότε άφησέ τον να γαβγίζει. Δεν σε ενοχλεί, εκτός αν εσύ το κάνεις ενόχληση. Γί­νεται ενόχληση μόνο όταν αντιστέκεσαι, όταν θέλεις να σταματήσει ο σκύλος να γαβγίζει. Εκεί αρχίζει ο μπελάς. Ο σκύλος γαβγίζει, εσύ διαλο­γίζεσαι. Δεν υπάρχει καμία διαμάχη ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο, δεν υπάρχει καμία αντίθεση. Εσύ είσαι σιωπηλός, ο ήχος του σκύλου θα έρθει και θα φύγει. 
Πρώτα χαλαρώνεις κι ύστερα ακούς σιω­πηλά, σε μια κατάσταση μη αντίστασης.

Μην αντιστέκεσαι λοιπόν. Άκου σιωπηλά οτιδήποτε υπάρχει τριγύρω. Το σιωπηλό άκουσμα είναι ένα πολύ θαυμαστό φαινόμενο. Αυτή η μη αντίσταση, αυτή η μη αντίθεση προς τη ζωή είναι το κλειδί για να μπεις στο διαλογισμό.

Osho

Ταξίδι προς τα Μέσα